Het rosarium heeft deze zomer een flinke opknapbeurt gekregen. Een ongewone ook, want in een aantal van de 24 rozenvierkanten zijn de steentjes en het worteldoek, dat op de aarde rondom de rozen was neergelegd, weggehaald en vervangen door haksel. Oorspronkelijk was het uitgangspunt dat de steenslag en het worteldoek zou zorgen dat er minder gewied zou hoeven worden. Maar na een aantal jaren lijkt het er toch op dat het de rozen geen goed heeft gedaan. Er is sprake van een hoge plaagdruk van met name sterroetdauw en de rozen worden er ook niet sterker op. Sommige rozen hadden allang tot grote struiken moeten zijn uitgegroeid, maar dat is niet zo. Nu ligt er sinds de zomer haksel in een aantal perken en de rozen zijn zichtbaar opgeknapt. Maar er lijkt toch ook nog iets anders aan de hand te zijn en dat heeft alles te maken met hoe ik de gota doe in het onderhoud van het rosarium.

Samen met Lisa onderhoud ik het rosarium. Ik merk dat ik het onderhouden van de rozen in de afgelopen maanden iets anders ben gaan doen dan voorheen toen ik deze tuin onderhield. Toen moesten de rozen vooral heel veel bloeien en schitteren, zodat ook ik kon schitteren. Dat is bij mij niet veranderd, want ik wil nog steeds uitblinken, maar ik merk wel dat ik de rozen iets meer kan laten. In september zijn we ook gestopt met uitgebloeide rozen te snoeien, zodat de rozen weer nieuwe bloemen maken. Dat hoeft niet. Dat is voor mij een groot verschil. Kennelijk oefende ik heel veel druk uit op de rozen en dat zal zeker niet geholpen hebben om er gezond bij te staan. Ze moesten en zouden er mooi bijstaan.

Deze zomer hebben we maar één keer met een schimmelwerend middel gespoten; vorige zomer zes keer. Het haksel doet de rozen veel goed en het lijkt erop dat het ook helpt om de sterroetdauw in te tomen. Rozen die voorheen heel veel moeite hadden om het er überhaupt levend vanaf te brengen, zoals de Rosa ‘Peace’ en de Rosa ‘Chicago Peace’, beginnen nu nieuw blad aan te maken en ze bloeien ook weer met nieuwe bloemen. Ze hebben af en toe een geel blad, maar voorheen moesten we bijna al het blad weghalen van de twee genoemde rozen, omdat ze allemaal onder de sterroetdauw zaten.

Naast dat ik niet meer zo bovenop de rozen zit, met dat ze er goed bij moeten staan, lijkt het erop dat de gedeeltelijke ‘bevrijding’ van de rozen van stenen en worteldoek ook zijn uitstraling en uitwerking heeft op de rozenvierkanten waar dat nog niet is gebeurd. Alsof die rozen er ook beter bijstaan, te zien aan het groene blad en de lange bloeiwijze. Alsof de rozen onderling communiceren en misschien wel energie uitwisselen met elkaar.

In mijzelf doet het me ook goed, want doordat het zo gaat in de gota en de lila energie er kennelijk voor heeft gezorgd dat ik een beetje los kan komen van dat gedram in mijn ego, voel ik me ook iets meer ontspannen in mijn lichaam. Ik ben heel benieuwd hoe de rozen zich verder gaan ontwikkelen en hoe ze er volgend jaar bij zullen staan.