Een gedicht
Vuur
Alles wordt geboren uit vuur
het vuur van de creatie
het vuur van Witte Hitte
het vuur van transformatie.
De wereld, een schouwspel vol van licht
van elektriciteit, van vuur
en in het vroege avonduur
biedt hij dit machtig verheven gezicht.
Laaiende aarde, bergen van vuur
het lichtspel is van korte duur
een hemelruimte, nog in oranjerood gehuld
dan een wegebbend licht, de lucht gevuld
met duistere, zwarte wolken.
De psyche is licht en jeugdig en vol blijdschap.
Wat is dan de oorzaak dat mensen altijd zo knorrig en kwaad zijn,
zowel op zichzelf als op anderen?